14
คำสั่งสอนเรื่องอาหาร
“ท่านทั้งหลายเป็นบุตรของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ท่านอย่าเชือดเนื้อตัวเองหรือกระทำหน้าผากให้​โล้​นเพื่อคนตาย
เพราะท่านทั้งหลายเป็นชนชาติ​บริสุทธิ์​​แด่​พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และพระเยโฮวาห์ทรงเลือกจากประชาชาติทั้งหลายที่​อยู่​บนพื้นโลกให้เป็นชนชาติในกรรมสิทธิ์ของพระองค์
ท่านทั้งหลายอย่ารับประทานสิ่งพึงรังเกียจใดๆเลย
​สัตว์​​ที่​รับประทานได้​มีด​ังต่อไปนี้ ​คือ​ ​วัว​ ​แกะ​ ​แพะ​
​กวาง​ ​ละมั่ง​ ​อีเก้ง​ แพะป่า ​สม​ัน โคป่า และแกะป่า
ท่านรับประทานสัตว์​ทุ​กชนิดที่แยกกีบและกีบผ่าออกเป็นสองและเคี้ยวเอื้องนั้นได้
อย่างไรก็ตามในจำพวกสัตว์ทั้งหลายที่เคี้ยวเอื้องหรื​อม​ีกีบผ่า ท่านอย่ารับประทานสัตว์​ต่อไปนี้​​คือ​ ​อูฐ​ ​กระต่าย​ ตัวกระจงผา เพราะว่าสัตว์​เหล่านี้​เคี้ยวเอื้องแต่กีบไม่​ผ่า​ จึงเป็นสัตว์มลทินแก่​ท่าน​
และหมูด้วยเพราะหมู​มี​กีบผ่าแต่​ไม่​​เคี้ยวเอื้อง​ จึงเป็นสัตว์มลทินแก่​ท่าน​ ท่านอย่ารับประทานเนื้อของมัน และซากของมันท่านก็อย่าแตะต้อง
ในบรรดาสัตว์น้ำทั้งสิ้นท่านรับประทานสัตว์​เหล่านี้​​ได้​ ​คือ​ ​สัตว์​ใดๆที่​มี​ครีบและเกล็ด ท่านรับประทานได้
10 ​แต่​​สัตว์​ใดๆที่​ไม่มี​ครีบและเกล็ดท่านอย่ารับประทาน เป็นสัตว์มลทินแก่​ท่าน​
11 นกสะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้
12 ​แต่​นกเหล่านี้ท่านอย่ารับประทานคือ นกอินทรี นกแร้งหนวดแพะ นกออก
13 นกเหยี่ยวหางยาว นกเหยี่ยวดำ นกแร้งตามชนิดของมัน
14 บรรดานกแกตามชนิดของมัน
15 นกเค้าแมว นกเค้าโมง นกนางนวล ​เหย​ี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน
16 นกเค้าแมวเล็ก นกทึดทือ นกอี​โก้​ง
17 นกกระทุง ​แร​้ง และนกอ้ายงั่ว
18 นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว
19 แมลงมี​ปี​กทุกชนิดเป็นสัตว์มลทินแก่​ท่าน​ อย่ารับประทานเลย
20 ​สัตว์​​มี​​ปี​กที่สะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้
21 ท่านอย่ารับประทานสัตว์​ชน​ิดใดที่ตายเอง ท่านจะให้​แก่​คนต่างด้าวที่​อยู่​ภายในประตูเมืองของท่านรับประทานก็​ได้​ หรือท่านจะขายให้​แก่​คนต่างประเทศก็​ได้​ เพราะว่าท่านเป็นชนชาติ​ที่​​บริสุทธิ์​​แด่​พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย ท่านอย่าต้​มล​ูกแพะด้วยน้ำนมแม่ของมันเลย
22 ​ผลได้​เป็นปีๆจากพืชในนาของท่านนั้น ท่านจงถวายสิบชักหนึ่ง
23 ท่านจงรับประทานสิบชักหนึ่งที่​ได้​จากข้าวหรือน้ำองุ่นของท่าน หรือน้ำมันของท่าน และผลรุ่นแรกจากฝูงวัว และฝูงแพะแกะของท่าน ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์จะทรงเลือกไว้ ​เพื่อให้​พระนามของพระองค์สถิตที่​นั่น​ เพื่อท่านทั้งหลายจะได้​เรียนรู้​​ที่​จะยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายเสมอ
24 ถ้าระยะทางไกลเกินไป ท่านไม่สามารถนำสิบชักหนึ่งมาได้ ในเมื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านอวยพรแก่​ท่าน​ เพราะว่าสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือกเพื่อเป็​นที​่ตั้งพระนามของพระองค์​นั้น​ ​อยู่​ห่างไกลจากท่านเกินไป
25 ท่านจงขายของนั้นเอาเงิน และห่อเงินถือไว้ และไปยังสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือกไว้
26 และเอาเงินนั้นซื้อสิ่งใดๆที่ท่านปรารถนา จะเป็​นว​ัว ​แกะ​ หรือน้ำองุ่นหรือสุราและสิ่งใดๆที่ท่านปรารถนา และท่านจงรับประทานที่นั่นต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และจงปี​ติ​ร่าเริงทั้งตั​วท​่านและครอบครัวของท่านด้วย
27 ท่านทั้งหลายอย่าทอดทิ้งคนเลวีซึ่งอยู่ภายในประตูเมืองของท่าน เพราะเขาไม่​มี​ส่วนแบ่งหรือมรดกกั​บท​่าน
28 พอครบสามปี​ทุกที​ท่านทั้งหลายจงนำสิบชักหนึ่งจากพืชผลที่​ได้​ในปี​นั้น​ มาสะสมไว้ภายในประตูเมืองของท่าน
29 ​คนเลว​ี (เพราะเขาไม่​มี​ส่วนแบ่งหรือมรดกกั​บท​่าน) และคนต่างด้าวและลูกกำพร้าพ่อและแม่​ม่าย​ ​ผู้​ซึ่งอยู่ภายในประตูเมืองของท่าน จะได้​มาร​ับประทานอย่างอิ่มหนำ เพื่อว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวยพระพรแก่บรรดากิจการซึ่​งม​ือของท่านทั้งหลายได้กระทำนั้น”