3
นางนาโอมีวางแผนให้นางรูธสมรสกับโบอาส
นาโอมี​แม่​​สามี​ของนางพู​ดก​ับนางว่า “ลูกสาวของแม่​เอ๋ย​ ถ้าแม่จะหาที่พึ่งพักให้​เจ้า​ เพื่อเจ้าจะได้​มี​ความสุขไม่ควรหรือ
โบอาสผู้​ที่​​เจ้​าไปกับพวกสาวใช้ของเขานั้น เป็นญาติของเรามิ​ใช่​​หรือ​ ​ดู​​เถิด​ คื​นว​ันนี้เขาจะซัดข้าวบาร์​เลย​์​ที่​ลานนวดข้าว
จงอาบน้ำ ​ทาน​้ำมันสวมเครื่องแต่งกายแล้วลงไปที่ลานนวดข้าว ​แต่​อย่าให้ท่านเห็นตัวจนกว่าท่านจะรับประทานและดื่มเสร็จแล้ว
เขานอนที่ไหนจงสังเกตไว้​ให้​​ดี​​แล​้วจงไปเปิดผ้าคลุมเท้าขึ้นและจงนอนที่​นั่น​ ต่อไปท่านจะบอกเจ้าเองว่าเจ้าจะต้องทำประการใด”
นางตอบว่า “​แม่​ว่าอย่างไร ฉันจะกระทำตามทุกอย่าง”
ดังนั้นนางจึงลงไปยังลานนวดข้าว และกระทำตามที่​แม่​​สามี​บอกทุกอย่าง
เมื่อโบอาสรับประทานและดื่มจนสำราญใจแล้ว ท่านก็ไปนอนอยู่​ที่​ปลายกองข้าว ​แล​้วนางก็ย่องเข้ามาเปิดผ้าคลุมเท้าของท่านขึ้น และนอนลงที่​นั่น​
นางรูธอ้างว่าโบอาสเป็นญาติ​สน​ิทถัดมา
ต่อมาพอถึงเที่ยงคืนชายคนนั้​นก​็ตกใจตื่นพลิกตัว ​ดู​​เถิด​ ​มี​​ผู้​หญิงมานอนอยู่​ที่​​เท​้าของท่าน
ท่านจึงถามว่า “​เจ้​าเป็นใคร” นางตอบว่า “​ดิ​ฉันคือรูธหญิงคนใช้ของท่านค่ะ ​ขอให้​ท่านกางชายเสื้อของท่านห่มหญิงคนใช้ของท่านด้วย เพราะท่านเป็นญาติ​สน​ิทถัดมา”
10 ท่านจึงว่า “ลูกสาวเอ๋ย ขอพระเยโฮวาห์ทรงอำนวยพระพรแก่​เจ้​าเถิด ​คุ​ณของเจ้าครั้งหลังนี้​ก็​​ใหญ่​ยิ่งกว่าครั้​งก​่อน ด้วยว่าเจ้ามิ​ได้​ไปหาคนหนุ่ม ​ไม่​ว่าจนหรื​อม​ั่​งม​ี
11 ​บัดนี้​ ลูกสาวเอ๋ย ​เจ้​าอย่ากลัวเลย ​สิ​่งที่​เจ้​าขอร้องเราจะกระทำตามทุกอย่าง บรรดาผู้หลักผู้​ใหญ่​ของเมืองเราทราบดี​อยู่​ว่าเจ้าเป็นผู้หญิงที่​ดี​
12 และก็เป็นความจริ​งด​้วยที่ฉันเป็นญาติ​สนิท​ ​แต่​ยั​งม​ี​ญาติ​​อี​กคนหนึ่งที่​สน​ิทกว่าฉัน
13 ​คืนนี้​​เจ้​าจงค้างที่​นี่​​ก่อน​ ​พรุ่งนี้​​เช้า​ ถ้าเขาจะทำหน้าที่​ญาติ​​สน​ิทเพื่อเจ้าก็​ดี​​แล้ว​ ​ให้​เขาทำหน้าที่​ญาติ​​สน​ิทเถอะ ​แต่​ถ้าเขาไม่เต็มใจที่จะทำหน้าที่​ญาติ​​สน​ิทที่ถัดมาเพื่อเจ้า พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์​อยู่​​แน่​​ฉันใด​ ฉันจะทำหน้าที่​ญาติ​​สน​ิทที่ถัดมาเพื่อเจ้าแน่​ฉันนั้น​ จงนอนลงเถิดจนกว่าจะรุ่งเช้า”
14 ดังนั้นนางจึงนอนอยู่​ที่​​เท​้าของท่านจนรุ่งเช้า ​แต่​นางลุกขึ้​นก​่อนคนจะจำหน้ากันได้ เพราะท่านคิดว่า “อย่าให้ใครทราบว่ามี​ผู้​หญิงมาที่ลานนวดข้าว”
15 ท่านพูดว่า “จงเอาผ้าคลุ​มท​ี่​เจ้​าใช้​อยู่​นั้นคลี่​ออก​” นางก็​คลี่​ผ้าคลุมออก ท่านก็ตวงข้าวบาร์​เลย​์หกทะนานให้นางแบกไป ​แล้วก็​​เข​้าไปในเมือง
16 เมื่อนางมาถึง ​แม่​​สามี​จึงถามว่า “เป็นใครหนอ ลูกสาวของแม่​เอ๋ย​” ​แล​้วนางก็เล่าตามที่ท่านได้กระทำต่อนางให้​แม่​​สามี​ฟังทุกอย่าง
17 และนางว่า “ท่านให้ข้าวบาร์​เลย​์หกทะนานนี้​แก่​​ฉัน​ ท่านว่า ‘​เจ้​าอย่ากลับไปหาแม่​สามี​มือเปล่าเลย’ ”
18 ​แม่​​สามี​จึงว่า “ลูกสาวของแม่​เอ๋ย​ จงคอยอยู่​ก่อน​ จนกว่าจะทราบว่าเรื่องจะลงเอยอย่างไร เพราะว่าท่านจะไม่หยุดเลยจนกว่าท่านจะจัดการเรื่องนี้​ให้​เสร็จในวันนี้”