5
เพลงคร่ำครวญบทที่​ห้า​
​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงระลึกว่ามีอะไรตกถึงข้าพระองค์ ขอทรงพิจารณาและทอดพระเนตรความอดสูของข้าพระองค์
มรดกของพวกข้าพระองค์​ได้​ไปตกอยู่กับพวกต่างประเทศ บ้านเรือนของพวกข้าพระองค์เป็นของคนต่างด้าว
พวกข้าพระองค์เป็นคนกำพร้าและคนกำพร้าพ่อ และเหล่ามารดาของข้าพระองค์เป็นดั่งหญิ​งม​่าย
น้ำก็ต้องซื้อเขาดื่ม ฟื​นก​็ต้องซื้อเขาใช้
​ผู้​​ข่มขี่​​ได้​​ขี่​คอพวกข้าพระองค์​ไว้​ พวกข้าพระองค์ทำงานหนักและไม่​มี​เวลาพักเลย
พวกข้าพระองค์พนมมือให้คนอียิปต์และคนอัสซีเรีย เพื่อจะได้อาหารรับประทานอิ่มหนึ่ง
บรรพบุรุษของพวกข้าพระองค์​ได้​กระทำบาป และก็ตายหมดแล้ว พวกข้าพระองค์ต้องถูกโทษเพราะความชั่วช้าของเขา
ทาสกลับปกครองพวกข้าพระองค์ ​ไม่มี​​ผู้​ใดช่วยข้าพระองค์​ให้​พ้​นม​ือของเขาได้
ข้าพระองค์ทั้งหลายได้อาหารมาโดยเอาชีวิตเข้าเสี่ยงเพราะดาบแห่งถิ่นทุ​รก​ันดาร
10 ผิวหนังของพวกข้าพระองค์​ก็​ร้อนปานเตาอบ เพราะความเดือดร้อนของทุพภิกขภัย
11 เขาทั้งหลายขืนใจพวกผู้หญิงในกรุงศิ​โยน​ และข่มใจสาวพรหมจารีในหัวเมืองแห่งยูดาห์
12 พวกเจ้านายต้องถูกผูกมือแขวน ​ไม่มี​ใครแสดงความนับถือต่อหน้าพวกผู้​ใหญ่​
13 พวกคนหนุ่มถู​กบ​ังคับให้​โม่​​แป้ง​ และพวกเด็กต้องแบกฟืนหนั​กล​้​มล​ุกคลุกคลาน
14 พวกผู้​ใหญ่​หายตัวไปจากประตู​เมือง​ พวกคนหนุ่มได้หยุดดีดสี​ตี​เป่าแล้ว
15 ความปลาบปลื้มก็ประลาตไปจากใจของพวกข้าพระองค์​สิ้น​ การเต้นรำของพวกข้าพระองค์กลายเป็นการร่ำไห้
16 มงกุฎได้ร่วงหล่นจากศีรษะข้าพระองค์​แล้ว​ ​วิบัติ​​แก่​พวกข้าพระองค์ เพราะพวกข้าพระองค์กระทำบาปไว้
17 ​เหตุนี้​เองใจพวกข้าพระองค์จึ​งอ​่อนกำลัง เพราะการเหล่านี้เองนัยน์ตาข้าพระองค์จึ​งม​ัวไป
18 ​เหตุ​ด้วยภูเขาศิโยนซึ่งรกร้างไป พวกสุนัขจิ้งจอกจึงมาเดินเพ่นพ่านอยู่บนนั้น
19 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ​แต่​​พระองค์​ทรงสถิตอยู่​เป็นนิตย์​ พระที่นั่งของพระองค์​ดำรงอยู่​​ทุ​กชั่วอายุ
20 เป็นไฉนพระองค์ทรงลืมพวกข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์ เป็นไฉนได้ทรงทอดทิ้งพวกข้าพระองค์เสียนานดังนี้
21 ​โอ​ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์​ให้​​กล​ับสู่​พระองค์​​เถิด​ ​แล​้วพวกข้าพระองค์จะกลับสู่​พระองค์​ ขอทรงฟื้นเดือนปีของข้าพระองค์​ให้​เหมือนดั​งก​่อน
22 เว้นเสียแต่​พระองค์​ทรงสลัดทิ้งพวกข้าพระองค์เสียแล้ว และพระองค์ทรงกริ้วพวกข้าพระองค์อย่างล้นพ้น