We Love God!

God: "I looked for someone to take a stand for me, and stand in the gap" (Ezekiel 22:30)

God is ready to assume full responsibility for the life wholly yielded to Him.
Andrew Murray

It is a calling to do what only single men and women in Christ can do in this world, namely, to display by the Christ-exalting devotion of your singleness the truths about Christ and His kingdom that shine more clearly through singleness than through marriage. As long as you are single, this is your calling: to so live for Christ as to make it clearer to the world and to the church 1. that the family of God grows not by propagation through sexual intercourse, but by regeneration through faith in Christ; 2. that relationships in Christ are more permanent; and more precious, than relationships in families; 3. that marriage is temporary and finally gives way to the relationship to which it was pointing all along: Christ and the church – the way a picture is no longer needed when you see face-to-face; 4. and that faithfulness to Christ defines the value of life; all other relationships get their final significance form this. No family relationship is ultimate; relationship to Christ is.
John Piper

Bible – Greek OT (Septuagint/LXX) UTF8 Job Chapter 7:1-21.

Index: Greek OT (Septuagint/LXX) UTF8

 

Job 7

[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]

7:1 ποτερον ουχι πειρατηριον εστιν ο βιος ανθρωπου επι της γης και ωσπερ μισθιου αυθημερινου η ζωη αυτου

7:2 η ωσπερ θεραπων δεδοικως τον κυριον αυτου και τετευχως σκιας η ωσπερ μισθωτος αναμενων τον μισθον αυτου

7:3 ουτως καγω υπεμεινα μηνας κενους νυκτες δε οδυνων δεδομεναι μοι εισιν

7:4 εαν κοιμηθω λεγω ποτε ημερα ως δ’ αν αναστω παλιν ποτε εσπερα πληρης δε γινομαι οδυνων απο εσπερας εως πρωι

7:5 φυρεται δε μου το σωμα εν σαπρια σκωληκων τηκω δε βωλακας γης απο ιχωρος ξυων

7:6 ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος λαλιας απολωλεν δε εν κενη ελπιδι

7:7 μνησθητι ουν οτι πνευμα μου η ζωη και ουκετι επανελευσεται ο οφθαλμος μου ιδειν αγαθον

7:8 ου περιβλεψεται με οφθαλμος ορωντος με οι οφθαλμοι σου εν εμοι και ουκετι ειμι

7:9 ωσπερ νεφος αποκαθαρθεν απ’ ουρανου εαν γαρ ανθρωπος καταβη εις αδην ουκετι μη αναβη

7:10 ουδ’ ου μη επιστρεψη ετι εις τον ιδιον οικον ουδε μη επιγνω αυτον ετι ο τοπος αυτου

7:11 αταρ ουν ουδε εγω φεισομαι τω στοματι μου λαλησω εν αναγκη ων ανοιξω πικριαν ψυχης μου συνεχομενος

7:12 ποτερον θαλασσα ειμι η δρακων οτι κατεταξας επ’ εμε φυλακην

7:13 ειπα οτι παρακαλεσει με η κλινη μου ανοισω δε προς εμαυτον ιδια λογον τη κοιτη μου

7:14 εκφοβεις με ενυπνιοις και εν οραμασιν με καταπλησσεις

7:15 απαλλαξεις απο πνευματος μου την ψυχην μου απο δε θανατου τα οστα μου

7:16 ου γαρ εις τον αιωνα ζησομαι ινα μακροθυμησω αποστα απ’ εμου κενος γαρ μου ο βιος

7:17 τι γαρ εστιν ανθρωπος οτι εμεγαλυνας αυτον η οτι προσεχεις τον νουν εις αυτον

7:18 η επισκοπην αυτου ποιηση εως το πρωι και εις αναπαυσιν αυτον κρινεις

7:19 εως τινος ουκ εας με ουδε προιη με εως αν καταπιω τον πτυελον μου εν οδυνη

7:20 ει εγω ημαρτον τι δυναμαι σοι πραξαι ο επισταμενος τον νουν των ανθρωπων δια τι εθου με κατεντευκτην σου ειμι δε επι σοι φορτιον

7:21 και δια τι ουκ εποιησω της ανομιας μου ληθην και καθαρισμον της αμαρτιας μου νυνι δε εις γην απελευσομαι ορθριζων δε ουκετι ειμι