We Love God!

God: "I looked for someone to take a stand for me, and stand in the gap" (Ezekiel 22:30)

Is suicide ever morally permissible? 1. What moral judgment do we make in the case of the soldier who falls on a live grenade to save the life of his friend? 2. What moral judgment do we make in the case of the destitute mother who stops eating what little food remains in order that her child may live? 3. What moral judgment do we make in the case of the POW who swallows a cyanide capsule, knowing that otherwise he will be brainwashed and tortured into divulging crucial information that will be used to the detriment and perhaps death of his countrymen? 4. What moral judgment do we make in the case of the husband with a lengthy terminal illness who takes his own life lest his medical expenses drain the meager financial resources on which his aged wife must depend for her future welfare? 5. What moral judgment do we make…of a soldier trapped in a burning tank from which there is no hope of escape. Is it morally permissible for him to end his life with a gunshot to the head rather than to die in agony in that fiery inferno? 6. What about the Christian in the third century who is given a choice: either deny Jesus or be thrown to the lions? By refusing to deny Jesus, the believer chooses a course of action that she knows will result in her death. 7. What about the Jehovah’s Witness who is accidentally shot by a robber and, because of religious convictions, refuses the blood transfusion necessary to save her life? She dies because of a deliberate choice on her part.
Sam Storms

Our Physician makes these outward blisters in our bodies, to draw out the poisonous corruption that is in our souls so therefore let us endure what He imposes with patience, and never murmur against Him for effecting His cure; knowing that it is but childish folly to abhor the medicine more than the disease.
George Downame

Bible – Greek OT (Septuagint/LXX) UTF8 Proverbs Chapter 5:1-23.

Index: Greek OT (Septuagint/LXX) UTF8

 

Proverbs 5

[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]

5:1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους

5:2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι

5:3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα

5:4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου

5:5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται

5:6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι

5:7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους

5:8 μακραν ποιησον απ’ αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης

5:9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν

5:10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν

5:11 και μεταμεληθηση επ’ εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου

5:12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου

5:13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου

5:14 παρ’ ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης

5:15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης

5:16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα

5:17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι

5:18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου

5:19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση

5:20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας

5:21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει

5:22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται

5:23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι’ αφροσυνην