Be not afraid at His sweet, lovely and desirable cross, for although I have not been able because of my wounds to lift up or lay down my head but as I was helped, yet I was never in better case all my life... He has so wonderfully shined on me with the sense of His redeeming, strengthening, assisting, supporting, through-bearing, pardoning and reconciling love, grace and mercy that my soul doth long to be freed of bodily infirmities and earthly organs, so that I may flee to His Royal Palace, even the Heavenly Habitation of my God, where I am sure of a crown put on my head and a palm put in my hand and a new song in my mouth, even the song of Moses and of the Lamb, so that I may bless, praise, magnify and extol Him for what He hath done to me and for me... Farewell, my children, study holiness in all your ways, and praise the Lord for what He hath done for me, and tell all my Christian friends to praise Him on my account. Farewell, sweet Bible, and wanderings and contendings for truth. Welcome, death. Welcome, the City of my God where I shall see Him and be enabled to serve Him eternally with full freedom. Welcome, blessed company, the angels and spirits of just men made perfect. But above all, welcome, welcome, welcome, our glorious and alone God, Father, Son and Holy Ghost; into Thy hands I commit my spirit, for Thou art worthy. Amen.
Other Authors

Bible – Afrikaans – Jona Chapter 2:1-10.

Index: Afrikaans

 

Jona 2

[1]
[2]
[3]
[4]

2:1 En Jona het tot die HERE sy God gebid uit die ingewande van die vis

2:2 en gesê: Uit my benoudheid het ek die HERE aangeroep, en Hy het my verhoor; uit die binneste van die doderyk het ek geroep om hulp–U het my stem gehoor.

2:3 U tog het my in die diepte gewerp, in die hart van die see, sodat ‘n stroom my omring het; al u bare en u golwe het oor my heengegaan.

2:4 Toe het ek gesê: Ek is weggestoot, weg van u oë; tog sal ek weer u heilige tempel aanskou.

2:5 Waters het my omring tot aan die siel toe, die vloed was rondom my; seegras was om my hoof gedraai.

2:6 Ek het afgedaal tot by die grondslae van die berge, die grendels van die aarde het my vir altyd ingesluit; maar U het my lewe uit die kuil opgetrek, HERE my God!

2:7 Toe my siel in my versmag het, het ek aan die HERE gedink; en my gebed het tot by U gekom in u heilige tempel.

2:8 Die wat nietige afgode vereer, verlaat die Een wat vir hulle goedertieren is.

2:9 Ek daarenteen sal aan U offer met ‘n stem van lof; wat ek beloof het, sal ek betaal. Die heil behoort aan die HERE.

2:10 Daarop het die HERE die vis beveel om Jona op die droë grond uit te spuug.