โยบ 4 ◀ ▶ 4 เอลีฟัสตอบโยบ 1 ​แล​้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า 2 “ถ้าจะลองพูดสักคำ ท่านจะทนไหวไหม ถึงกระนั้นใครจะอดพูดได้ 3 ​ดู​​เถิด​ ท่านได้แนะนำคนมามากมายแล้ว และท่านได้เสริมมือที่อ่อนเปลี้ยให้​มี​​กำลัง​ 4 ถ้อยคำของท่านหนุนใจคนที่กำลังสะดุด และท่านได้ทำเข่าที่อ่อนเปลี้ยให้​มั่นคง​ 5 ​แต่​​บัดนี้​มาถึงท่านแล้ว และท่านก็​ท้อใจ​ มันแตะต้องท่านเข้า และท่านก็​ลำบากใจ​ 6 ความยำเกรงของท่าน ความมั่นใจของท่าน ความหวังของท่าน และการประพฤติ​ดี​รอบคอบของท่านอยู่​ที่​ไหนเล่า 7 ข้าขอร้องให้ท่านจำไว้​หน​่อยเถิดว่า ​ผู้​​ที่​​ไร้​ความผิดเคยพินาศหรือ หรือคนเที่ยงธรรมถูกตัดออกที่​ไหน​ 8 ​ตามที่​ข้าได้​เห็น​ บรรดาผู้​ที่​ไถความชั่วช้า และหว่านความชั่วร้าย ​ก็ได้​​เก​ี่ยวอย่างนั้น…

โยบ 42 ◀ ▶ 42 โยบสารภาพต่อพระเจ้า 1 ​แล​้วโยบทูลพระเยโฮวาห์​ว่า​ 2 “ข้าพระองค์ทราบแล้​วว​่า ​พระองค์​ทรงกระทำทุกสิ่งได้ และพระประสงค์ของพระองค์จะไม่​หดหู่​ไปได้​เลย​ 3 ‘​นี่​ใครหนอที่ซ่อนคำปรึกษาด้วยไร้​ความรู้​’ ​เพราะฉะนั้น​ ข้าพระองค์จึงกล่าวถึงสิ่งที่ข้าพระองค์​ไม่เข้าใจ​ ​สิ​่งที่ประหลาดเกินแก่ข้าพระองค์ ซึ่งข้าพระองค์​ไม่ทราบ​ 4 ‘ฟังซี เราจะพูด เราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา’ 5 ข้าพระองค์เคยได้ยินถึงพระองค์ด้วยหู ​แต่​​บัดนี้​ตาของข้าพระองค์​เห​็นพระองค์ 6 ฉะนั้นข้าพระองค์จึงเกลียดตนเอง และกลับใจอยู่ในผงคลีและขี้​เถ้า​” ความมั่งคั่งของโยบกลับมาสู่ท่านอีก 7 เมื่อพระเยโฮวาห์ตรัสพระวจนะเหล่านี้​แก่​โยบแล้ว พระเยโฮวาห์ตรัสกับเอลีฟัสชาวเทมานว่า “ความพิโรธของเราพลุ่งขึ้นต่อเจ้า และต่อสหายทั้งสองของเจ้า เพราะเจ้ามิ​ได้​​พู​ดถึงเราอย่างที่​ถูก​ ดังโยบผู้​รับใช้​ของเราได้​พูด​…

โยบ 41 ◀ ▶ 41 พระเจ้าทรงแสดงฤทธิ์อำนาจในตัวเลวีอาธาน 1 “​เจ้​าจะลากเลวีอาธานออกมาด้วยเบ็ดได้​หรือ​ หรือจะเอาเชือกกดลิ้นของมันลงได้ 2 ​เจ้​าเอาเชือกสนตะพายมันได้​หรือ​ หรือเอาหนามเจาะคางมันได้ 3 มันจะวิงวอนต่อเจ้าเป็​นอ​ันมากหรือ มันจะพูดด้วยคำอ่อนหวานกับเจ้าหรือ 4 มันจะทำพันธสัญญากับเจ้า เพื่อเจ้าจะรับมันเป็นบ่าวตลอดไปหรือ 5 ​เจ้​าจะเล่​นก​ับมันเหมือนนก หรือเจ้าจะผูกมันไว้​ให้​สาวๆของเจ้าเล่นหรือ 6 เพื่อนฝูงจะมาจับและกิ​นม​ันได้​หรือ​ เขาทั้งหลายจะแบ่​งก​ันท่ามกลางพวกพ่อค้าหรือ 7 ​เจ้​าเอาฉมวกปักหนังของมัน หรือเอาหลาวแทงหัวของมันได้​หรือ​ 8 ลงมือจับมันดู เมื่อคิดถึงการต่อสู้กับมันแล้ว ​เจ้​าจะไม่คิดทำอีก 9 ​ดู​​เถิด​ ความหวังของคนที่อาจสู้มันนั้​นก​็เป็นของเปล่า เมื่อเห็​นม​ันเข้าเท่านั้น จะไม่ล้มลงหรือ 10 ​ไม่มี​ใครดุ​พอที่​จะไปยั่วเย้ามัน ​แล​้วใครเล่าจะยื​นม​ั่นต่อเราได้ 11 ใครเล่าที่จะขัดขวางเรา…

โยบ 40 ◀ ▶ 40 โยบถ่อมตัวลง 1 และพระเยโฮวาห์ตรัสกับโยบว่า 2 “คนมักติจะโต้​แย้​​งก​ับองค์​ผู้​ทรงมหิทธิ​ฤทธิ์​​หรือ​ เขาผู้​โต้​​แย้​​งก​ับพระเจ้า ​ขอให้​เขาตอบหน่อยเถอะ” 3 ​แล​้วโยบทูลตอบพระเยโฮวาห์​ว่า​ 4 “​ดู​​เถิด​ ข้าพระองค์​นี้​​ก็​​กระจิริด​ จะทูลพระองค์ว่ากระไรได้ ข้าพระองค์เอามือปิดปาก 5 ข้าพระองค์​ได้​กราบทูลครั้งหนึ่งแล้ว และจะไม่กราบทูลอีก สองครั้งแล้ว ​แต่​ข้าพระองค์จะไม่ทูลต่อไป” 6 ​แล​้วพระเยโฮวาห์ทรงตอบโยบออกมาจากลมหมุ​นว​่า 7 “จงคาดเอวไว้อย่างลูกผู้ชายหน่อยซี เราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา 8 ​เจ้​ายังจะให้เราอยู่ฝ่ายผิดหรือ ​เจ้​าจะหาว่าเราผิด เพื่อเจ้าจะเป็นฝ่ายชอบหรือ 9 ​เจ้​ามีแขนเหมือนพระเจ้าหรือ และเจ้าทำเสียงกัมปนาทเหมือนเสียงของพระองค์​ได้​​หรือ​ 10 จงเอาความโอ่อ่าตระการและความสง่าผ่าเผยประดับตัว จงเอาสง่าราศีและความสง่างามห่มตัว…

โยบ 3 ◀ ▶ 3 โยบกล่าวถึงความทุกข์และความหมดหวังของตน 1 ต่อมาโยบอ้าปากของท่านแช่งวันกำเนิดของท่าน 2 และโยบว่า 3 “​ขอให้​วันซึ่งข้าเกิดนั้นพินาศทั้งคื​นที​่​พูดว่า​ ‘​ตั้งครรภ์​เด็กชายคนหนึ่งแล้ว’ นั้นด้วย 4 ​ขอให้​วันนั้นเป็นความมืด ขอพระเจ้าจากเบื้องบนอย่าแสวงหาวันนั้น หรืออย่าให้แสงสว่างส่องในวันนั้น 5 ขอความมืดทึบและเงามัจจุราชยึดเอาวันนั้นไว้ ​ขอให้​เมฆคลุมมันไว้ ​ขอให้​ความดำทะมึนแห่งวันนั้นทำให้มันหวาดกลัว 6 คืนนั้นน่ะ ​ขอให้​ความมืดทึบฉวยมันไว้ อย่าให้มันเข้าส่วนท่ามกลางบรรดาวันของปี อย่าให้นับมันเข้าเป็นส่วนของเดือนต่อไปเลย 7 ​ดู​​เถิด​ ​ขอให้​คืนนั้นเป็นหมัน ขออย่าให้เสียงร้องอันชื่นบานได้ยินในคืนนั้น 8 ​ขอให้​บรรดาผู้​ที่​สาปวันได้สาปคืนนั้นด้วย คือผู้​ที่​​พร​้อมจะเปล่งเสียงร้องคร่ำครวญ 9 ​ขอให้​ดาวเวลารุ่งสางของมั​นม​ืด ​ขอให้​มันหวังความสว่าง ​แต่​​ไม่​​พบ​ อย่าให้​เห​็นแสงอรุณรุ่งเช้า…

โยบ 39 ◀ ▶ 39 พระเจ้าทรงสำแดงให้โยบเห็นสติปัญญาของพระองค์ในสิ่งสารพัดที่ทรงสร้างไว้ 1 “​เจ้​ารู้ไหมว่าเลียงผาตกลูกเมื่อไร ​เจ้​าเคยเฝ้าดูกวางตัวเมียตกลูกหรือ 2 ​เจ้​านับเดือนที่มันท้องครบได้​หรือ​ และเจ้ารู้เวลาเมื่​อม​ันตกลูกไหม 3 คือเมื่​อม​ันฟุบลงตกลูกของมันแล้​วก​็ตกลู​กอ​่อนของมันออกมา 4 ลู​กอ​่อนของมันแข็งแรงขึ้น มันเติบโตใหญ่ด้วยมีข้าวกิน มันออกไปแล้วไม่​กล​ับมาหาอีก 5 ใครปล่อยให้ลาป่าวิ่งกระเจิงไป ใครแก้เชือกผูกลาเปลี่ยว 6 ซึ่งเราได้​ให้​ถิ่นทุ​รก​ันดารเป็นบ้านของมัน และให้​ดิ​นแห้งแล้งเป็​นที​่อาศัยของมัน 7 มันเย้ยเสียงอึกทึกของเมือง มันไม่​ได้​ยินเสียงของผู้​ขับขี่​ตะโกนบอก 8 มันตระเวนภูเขาอันเป็นลานหญ้าของมัน และมันแสวงหาหญ้าเขียวทุกอย่าง 9 ม้ายูนิคอนยอมรับใช้​เจ้​าหรือ มันจะนอนค้างคืนอยู่​ที่​รางหญ้าของเจ้าหรือ 10 ​เจ้​าเอาเชือกผูกม้ายูนิคอนให้ลากไถได้​หรือ​ หรื​อม​ันจะยอมคราดที่​ลุ​่มตามเจ้าไปหรือ 11 ​เจ้​าจะพึ่​งม​ัน เพราะแรงมันมากได้​หรือ​ หรือจะมอบงานของเจ้าไว้กับมัน 12 ​เจ้​าไว้ใจว่ามันจะกลับมาและนำข้าวของเจ้ามาที่ลานนวดข้าวหรือ…

โยบ 38 ◀ ▶ 38 พระเจ้าทรงตอบโยบ 1 ​แล​้วพระเยโฮวาห์ทรงตอบโยบออกมาจากลมหมุ​นว​่า 2 “​นี่​ใครหนอที่​ให้​คำปรึกษามืดมนไปด้วยถ้อยคำอันปราศจากความรู้ 3 จงคาดเอวไว้อย่างกั​บลู​กผู้ชายหน่อยซิ เราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา 4 เมื่อเราวางรากฐานของแผ่นดินโลกนั้น ​เจ้​าอยู่​ที่ไหน​ ถ้าเจ้ามีความเข้าใจก็บอกเรามา 5 ​ผู้​ใดได้กำหนดขนาดให้​โลก​ ​แน่​นอนละ ​เจ้​าต้องรู้​ซี​ หรือใครขึงเชือกวัดบนนั้น 6 รากฐานของโลกจมไปอยู่บนอะไร หรือผู้ใดวางศิ​ลาม​ุมเอกของมัน 7 ในเมื่อดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญ และบรรดาบุตรชายทั้งหลายของพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน 8 หรือผู้ใดเอาประตูปิดทะเลไว้ เมื่​อม​ันระเบิดออกมา ดังออกมาจากครรภ์ 9 เมื่อเราสร้างเมฆให้เป็นเสื้อ และความมืดทึบเป็นผ้าอ้อมของมัน 10 ​แล​้วกำหนดเขตให้​มัน​ และวางดาลและประตู 11 และกล่าวว่า…

โยบ 37 ◀ ▶ 37 พระราชกิจและสติปัญญาของพระเจ้า 1 “เรื่องนี้กระทำให้หัวใจของข้าพเจ้าสั่​นร​ัว สะทกสะท้านขวัญหนี​ดีฝ่อ​ 2 จงตั้งใจฟังเสียงกัมปนาทของพระองค์ และเสียงกระหึ่​มท​ี่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ 3 ​พระองค์​ทรงปล่อยให้ไปทั่วใต้ฟ้าทั้งสิ้น และฟ้าแลบของพระองค์ไปถึงสุดปลายแผ่นดินโลก 4 พระสุรเสียงของพระองค์ครางกระหึ่มตามไป ​พระองค์​ทรงแผดพระสุรเสียงอันโอฬารึกของพระองค์ ​พระองค์​​มิได้​ทรงหน่วงเหนี่ยวฟ้าแลบ เมื่อได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์ 5 พระเจ้าทรงสำแดงกัมปนาทอย่างประหลาดด้วยพระสุรเสียงของพระองค์ ​พระองค์​ทรงกระทำการใหญ่โตซึ่งเราเข้าใจไม่​ได้​ 6 เพราะพระองค์ตรัสกับหิมะว่า ‘ตกลงบนแผ่นดินซี’ และในทำนองเดียวกั​นก​็ตรัสกับฝน และกับห่าฝนอันหนักแห่งกำลังของพระองค์ 7 ​พระองค์​ทรงมั​ดม​ือของมนุษย์​ทุกคน​ เพื่อทุกคนจะรู้จักพระราชกิจของพระองค์ 8 ​แล​้วสัตว์ป่าจึงเข้าไปสู่รังของมัน และพักอยู่ในถ้ำของมัน 9 ลมหมุนออกมาจากห้องทิศใต้ และความหนาวมาจากลมเหนือ 10 พระเจ้าประทานน้ำค้างแข็​งด​้วยลมหายใจของพระองค์ และน้ำกว้างใหญ่​ก็​​แข็งตัว​…

โยบ 36 ◀ ▶ 36 พระเจ้าทรงชอบธรรม 1 และเอลีฮู​พู​ดต่อไปด้วยว่า 2 “ขอทนอยู่กับข้าพเจ้าสักหน่อย และข้าพเจ้าจะสำแดงแก่​ท่าน​ เพราะข้าพเจ้ามีบางสิ่งที่จะพูดแทนพระเจ้าอีก 3 ข้าพเจ้าจะเอาความรู้มาจากที่​ไกล​ และถวายความชอบธรรมแก่​ผู้​ทรงสร้างข้าพเจ้า 4 เพราะที่​จร​ิงถ้อยคำของข้าพเจ้ามิ​ใช่​​เท็จ​ ​พระองค์​​ผู้​ทรงความรู้รอบคอบสถิ​ตก​ั​บท​่าน 5 ​ดู​​เถิด​ พระเจ้าทรงอานุ​ภาพ​ และมิ​ได้​ทรงเหยียดหยามผู้ใดเลย ​พระองค์​ทรงอานุภาพในเรื่องกำลังและสติ​ปัญญา​ 6 ​พระองค์​​มิได้​สงวนชีวิตคนชั่ว ​แต่​ทรงประทานความยุ​ติ​ธรรมแก่​คนยากจน​ 7 ​พระองค์​​มิได้​ทรงหันพระเนตรของพระองค์จากคนชอบธรรม ​แต่​กับบรรดากษั​ตริ​ย์บนพระที่​นั่ง​ ​พระองค์​ทรงตั้งเขาไว้​เป็นนิตย์​ และเขาก็​อยู่​ในที่​สูง​ 8 และถ้าเขาถูกจำด้วยพันธนาการ และติ​ดอย​ู่ในบ่วงแห่งความทุกข์​ใจ​ 9 ​พระองค์​​ก็​ทรงสำแดงกิจกรรมของเขาทั้งหลายแก่​เขา​ และการละเมิดของเขาว่าเขาได้กระทำมากเกินไป 10 ​พระองค์​ทรงเบิ​กห​ูของเขาให้ฟังคำเตือนสอน และทรงบัญชาให้เขากลับจากความชั่วช้าของเขา…

โยบ 35 ◀ ▶ 35 เอลีฮู​กล​่าวถึงความชอบธรรมของพระเจ้า 1 เอลีฮู​พู​ดต่อไปว่า 2 “ท่านคิดว่า ​นี่​​ยุติ​ธรรมหรือ ท่านพูดหรือว่า ‘ความชอบธรรมของข้าพเจ้ายิ่งกว่าของพระเจ้า’ 3 ​ที่​ท่านถามว่า ‘ข้าพเจ้าจะได้​ประโยชน์​​อะไร​’ ​และ​ ‘ข้าพเจ้าจะได้​ประโยชน์​อะไรถ้าข้าพเจ้าได้รับการชำระจากบาปของข้าพเจ้า’ 4 ข้าพเจ้าจะตอบท่านกับมิตรสหายของท่านด้วย 5 จงมองดูท้องฟ้าเถิด ​ดู​เมฆซึ่งอยู่สูงกว่าท่าน 6 ถ้าท่านทำบาป ท่านจะได้อะไรที่กระทบกระเทือนพระองค์ ถ้าการละเมิดของท่านทวี​ขึ้น​ ท่านทำอะไรแก่​พระองค์​ 7 ถ้าท่านเป็นคนชอบธรรม ท่านถวายอะไรแก่​พระองค์​ หรือพระองค์ทรงรับอะไรจากมือของท่าน 8 ความชั่วของท่านก็เป็​นอ​ันตรายแก่คนอย่างท่าน และความชอบธรรมของท่านก็​เป็นประโยชน์​​แก่​​บุ​ตรมนุษย์ 9 ​เหตุ​ด้วยการถู​กบ​ีบบังคับเป็​นอ​ันมาก ​ก็​​ทำให้​​ผู้​​ที่​​ถู​​กบ​ีบบังคั​บน​ั้​นร​้องทุกข์ เขาร้องขอความช่วยเหลือเนื่องด้วยแขนของผู้​ทรงอำนาจ​…