We Love God!

God: "I looked for someone to take a stand for me, and stand in the gap" (Ezekiel 22:30)

Gratitude is an offering precious in the sight of God, and it is one that the poorest of us can make and be not poorer but richer for having made it.
A.W. Tozer

Latin Vulgate Daniel Chapter 13:1-65.

Index: Latin Vulgate

 

Daniel 13

[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]

13:1 et erat vir habitans in Babylone et nomen eius Ioachim

13:2 et accepit uxorem nomine Susannam filiam Chelciae pulchram nimis et timentem Dominum

13:3 parentes enim illius cum essent iusti erudierunt filiam suam secundum legem Mosi

13:4 erat autem Ioachim dives valde et erat ei pomerium vicinum domus suae et ad ipsum confluebant Iudaei eo quod esset honorabilior omnium

13:5 et constituti sunt duo senes iudices in anno illo de quibus locutus est Dominus quia egressa est iniquitas de Babylone a senibus iudicibus qui videbantur regere populum

13:6 isti frequentabant domum Ioachim et veniebant ad eos omnes qui habebant iudicia

13:7 cum autem populus revertisset per meridiem ingrediebatur Susanna et deambulabat in pomerio viri sui

13:8 et videbant eam senes cotidie ingredientem et deambulantem et exarserunt in concupiscentia eius

13:9 et everterunt sensum suum et declinaverunt oculos suos ut non viderent caelum neque recordarentur iudiciorum iustorum

13:10 erant ergo ambo vulnerati amore eius nec indicaverunt sibi vicissim dolorem suum

13:11 erubescebant enim indicare concupiscentiam suam volentes concumbere cum ea

13:12 et observabant cotidie sollicitius videre eam dixitque alter ad alterum

13:13 eamus domum quia prandii hora est et egressi recesserunt a se

13:14 cumque revertissent venerunt in unum et sciscitantes ab invicem causam confessi sunt concupiscentiam suam et tunc in commune statuerunt tempus quando eam possent invenire solam

13:15 factum est autem cum observarent diem aptum ingressa est aliquando sicut heri et nudius tertius cum duabus solis puellis voluitque lavari in pomerio aestus quippe erat

13:16 et non erat ibi quisquam praeter duos senes absconditos et contemplantes eam

13:17 dixit ergo puellis adferte mihi oleum et smegmata et ostia pomerii claudite ut lavem

13:18 et fecerunt sicut praeceperat clauseruntque ostia pomerii et egressae sunt per posticium ut adferrent quae iusserat nesciebantque senes intus esse absconditos

13:19 cum autem egressae essent puellae surrexerunt duo senes et adcurrerunt ad eam et dixerunt

13:20 ecce ostia pomerii clausa sunt et nemo nos videt et in concupiscentia tui sumus quam ob rem adsentire nobis et commiscere nobiscum

13:21 quod si nolueris dicemus testimonium contra te quod fuerit tecum iuvenis et ob hanc causam emiseris puellas a te

13:22 ingemuit Susanna et ait angustiae mihi undique si enim hoc egero mors mihi est si autem non egero non effugiam manus vestras

13:23 sed melius mihi est absque opere incidere in manus vestras quam peccare in conspectu Domini

13:24 et exclamavit voce magna Susanna exclamaverunt autem et senes adversus eam

13:25 et cucurrit unus et aperuit ostia pomerii

13:26 cum ergo audissent clamorem in pomerio famuli domus inruerunt per posticam ut viderent quidnam esset

13:27 postquam autem senes locuti sunt erubuerunt servi vehementer quia numquam dictus fuerat sermo huiuscemodi de Susanna et facta est dies crastina

13:28 cumque venisset populus ad virum eius Ioachim venerunt et duo presbyteri pleni iniqua cogitatione adversum Susannam ut interficerent eam

13:29 et dixerunt coram populo mittite ad Susannam filiam Chelciae uxorem Ioachim et statim miserunt

13:30 et venit cum parentibus et filiis et universis cognatis suis

13:31 porro Susanna erat delicata nimis et pulchra specie

13:32 at iniqui illi iusserunt ut discoperiretur erat enim cooperta ut vel sic satiarentur decore eius

13:33 flebant igitur sui et omnes qui noverant eam

13:34 consurgentes autem duo presbyteri in medio populi posuerunt manus super caput eius

13:35 quae flens suspexit ad caelum erat enim cor eius fiduciam habens in Domino

13:36 et dixerunt presbyteri cum deambularemus in pomerio soli ingressa est haec cum duabus puellis et clausit ostia pomerii et dimisit puellas

13:37 venitque ad eam adulescens qui erat absconditus et concubuit cum ea

13:38 porro nos cum essemus in angulo pomerii videntes iniquitatem cucurrimus ad eos et vidimus eos pariter commisceri

13:39 et illum quidem non quivimus conprehendere quia fortior nobis erat et apertis ostiis exilivit

13:40 hanc autem cum adprehendissemus interrogavimus quisnam esset adulescens et noluit indicare nobis huius rei testes sumus

13:41 credidit eis multitudo quasi senibus populi et iudicibus et condemnaverunt eam ad mortem

13:42 exclamavit autem voce magna Susanna et dixit Deus aeterne qui absconditorum es cognitor qui nosti omnia antequam fiant

13:43 tu scis quoniam falsum contra me tulerunt testimonium et ecce morior cum nihil horum fecerim quae isti malitiose conposuerunt adversum me

13:44 exaudivit autem Dominus vocem eius

13:45 cumque duceretur ad mortem suscitavit Deus spiritum sanctum pueri iunioris cuius nomen Danihel

13:46 et exclamavit voce magna mundus ego sum a sanguine huius

13:47 et conversus omnis populus ad eum dixit quis est sermo iste quem tu locutus es

13:48 qui cum staret in medio eorum ait sic fatui filii Israhel non iudicantes neque quod verum est cognoscentes condemnastis filiam Israhel

13:49 revertimini ad iudicium quia falsum testimonium locuti sunt adversum eam

13:50 reversus est ergo populus cum festinatione et dixerunt ei senes veni et sede in medio nostrum et indica nobis quia tibi dedit Deus honorem senectutis

13:51 et dixit ad eos Danihel separate illos ab invicem procul et diiudicabo eos

13:52 cum ergo divisi essent alter ab altero vocavit unum de eis et dixit ad eum inveterate dierum malorum nunc venerunt peccata tua quae operabaris prius

13:53 iudicans iudicia iniusta innocentes opprimens et dimittens noxios dicente Domino innocentem et iustum non interficies

13:54 nunc ergo si vidisti eam dic sub qua arbore videris eos loquentes sibi qui ait sub scino

13:55 dixit autem Danihel recte mentitus es in caput tuum ecce enim angelus Dei accepta sententia ab eo scindet te medium

13:56 et amoto eo iussit venire alium et dixit ei semen Chanaan et non Iuda species decepit te et concupiscentia subvertit cor tuum

13:57 sic faciebatis filiabus Israhel et illae timentes loquebantur vobis sed non filia Iuda sustinuit iniquitatem vestram

13:58 nunc ergo dic mihi sub qua arbore conprehenderis eos loquentes sibi qui ait sub prino

13:59 dixit autem ei Danihel recte mentitus es et tu in caput tuum manet enim angelus Dei gladium habens ut secet te medium et interficiat vos

13:60 exclamavit itaque omnis coetus voce magna et benedixerunt Deo qui salvat sperantes in se

13:61 et consurrexerunt adversum duos presbyteros convicerat enim eos Danihel ex ore suo falsum dixisse testimonium feceruntque eis sicuti male egerant adversum proximum

13:62 ut facerent secundum legem Mosi et interfecerunt eos et salvatus est sanguis innoxius in die illa

13:63 Chelcias autem et uxor eius laudaverunt Deum pro filia sua Susanna cum Ioachim marito eius et cognatis omnibus quia non esset inventa in ea res turpis

13:64 Danihel autem factus est magnus in conspectu populi a die illa et deinceps

13:65 et rex Astyages adpositus est ad patres suos et suscepit Cyrus Perses regnum eius