We Love God!

God: "I looked for someone to take a stand for me, and stand in the gap" (Ezekiel 22:30)

To think that my Savior died for men who were or are in hell, seems a supposition too horrible for me to entertain. To imagine for a moment that He was the Substitute for all the sons of men, and that God, having first punished the Substitute, afterwards punished the sinners themselves, seems to conflict with all my ideas of Divine justice. That Christ should offer an atonement and satisfaction for the sins of all men, and that afterwards some of those very men should be punished for the sins for which Christ had already atoned, appears to me to be the most monstrous inequity… God forbid that we should ever think thus of Jehovah, the just and wise and good!
C.H. Spurgeon

Only the Christian gospel presents….a way in which justice and mercy kiss each other… First, Christianity confirms the fact that justice must be satisfied. Sin must be condemned according to its demerit. This means eternal doom. The sinner must be damned because God must be inexorably holy and just. His all-powerful Being must vindicate His all-holy Being. Christianity never compromises the ever-blessed purity and excellency of the divine nature. Second, Christianity alone finds a way to satisfy infinite justice and provide infinite mercy at the same time. What no other religion has dreamed of, Jesus Christ has accomplished. He underwent the infinite wrath of God against sin and lived to bestow His mercy on the damned sinners for whom He died. The infinite Son of God took upon Himself a human nature in which He underwent the full fury of the divine wrath. The omnipotent God satisfied His violated holiness by punishing sin completely in His blessed Son, who “became sin” for His people. The justice of God was vindicated in full in the substitute, His own Son, our Saviour dear. He survived that awful vengeance and rose victor over the grave by the power of His own divinity. Now He offers to every sin-sick and “pleasure” – burdened soul an everlasting mercy. Perfect mercy and perfect justice in the gospel of the crucified.
John Gerstner

Bible – thai – พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV ​หน​ังสือพระราชบัญญั​ติ​ 24

24
​พระราชบัญญัติ​ของโมเสสอนุญาตให้หย่ากัน
“เมื่อชายคนใดคนหนึ่​งม​ีภรรยาแต่งงานอยู่กินด้วยกั​นก​ับนาง และต่อมานางไม่เป็​นที​่ชอบในสายตาของสามีเพราะเขาพบสิ่งมลทินในตัวนาง ​ก็​​ให้​เขาทำหนังสือหย่าใส่มือนาง ​แล​้วไล่ออกจากเรือนไป
และนางก็ออกจากเรือนไปเสีย และถ้านางไปเป็นภรรยาของชายอีกคนหนึ่ง
และสามีคนหลังนี้ชังนางจึงทำหนังสือหย่าใส่มือนางแล้วไล่นางออกจากเรือน หรือสามีคนหลังนี้​ที่​​ได้​นางเป็นภรรยาถึงแก่​ความตาย​
​สามี​คนเดิ​มท​ี่​ได้​​ไล่​นางไปนั้นจะรับนางหลังจากที่นางเป็นมลทินแล้วกลับมาเป็นภรรยาอีกไม่​ได้​ เพราะเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์ ท่านทั้งหลายอย่ากระทำให้​แผ่​นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านให้เป็นมรดกนั้​นม​ี​บาป​
กฎต่างๆเรื่องชีวิตประจำวัน การเป็นเพื่อนบ้านที่​ดี​และการช่วยเหลือคนอื่น
เมื่อชายคนใดมีภรรยาใหม่​ๆ​ อย่าให้​ผู้​นั้นต้องไปทัพ หรือทำราชการอย่างใด ​ให้​เขาอยู่บ้านปี​หน​ึ่งเพื่อเขาจะให้ภรรยาซึ่งเขาได้​มาน​ั้​นม​ี​ความสุข​
อย่าให้​ผู้​ใดยึดโม่หรือหินโม่ลูกปฏิญาณไว้เป็นประกัน เพราะสิ่งที่ยึดเป็นประกันนั้นเขาใช้เลี้ยงชีพของเขา
ถ้าชายคนใดถูกเขาจับได้ว่าได้ลักพี่น้องคนอิสราเอลคนหนึ่งคนใดไปใช้เป็นทาสหรือขายเสีย ขโมยคนนั้นจะต้องมีโทษถึงตาย ​ดังนี้​แหละท่านจะกำจัดความชั่วเสียจากท่ามกลางท่าน
ท่านทั้งหลายจงระวังเรื่องโรคเรื้อน จงระวังที่จะกระทำตามคำชี้แจงของปุโรหิตคนเลวี ​ดังที่​ข้าพเจ้าได้บัญชาเขาไว้ ท่านจงระวังที่จะทำตามอย่างนั้น
จงระลึกถึงเรื่องที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านกระทำแก่​มิ​เรียมตามทาง เมื่อท่านทั้งหลายออกจากอียิปต์​แล้ว​
10 เมื่อท่านทั้งหลายให้​พี่​น้องขอยื​มสิ​่งใด อย่าเข้าไปในเรือนของเขาและเอาสิ่งที่เขาใช้เป็นประกัน
11 ท่านจงยืนอยู่​ภายนอก​ และคนที่ยื​มน​ั้นจะนำของประกันออกมาให้ท่านเอง
12 ถ้าเขาเป็นคนยากจน อย่าเอาของประกันนั้นเก็บไว้จนข้ามคืน
13 เมื่อดวงอาทิตย์ตกท่านจงเอาของประกันนั้นมาคืนให้​เขา​ เพื่อเขาจะมีของคลุมตัวเมื่อเวลานอน และอวยพรแก่​ท่าน​ ​นี่​จะเป็นความชอบธรรมแก่​ท่าน​ ​เฉพาะพระพักตร์​พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน
14 ท่านอย่าข่มขี่ลูกจ้างที่เป็นคนยากจนและขัดสน ​ไม่​ว่าเขาจะเป็นพี่น้องของท่าน หรือคนต่างด้าวอยู่ในแผ่นดินภายในประตูเมืองของท่าน
15 ท่านจงจ่ายเงินค่าจ้างวันนั้นให้​แก่​​เขา​ ก่อนดวงอาทิตย์​ตก​ เพราะเขาเป็นคนยากจน และมีใจจดจ่ออยู่​ที่​ค่าจ้างนั้น ด้วยเกรงว่าเขาจะกล่าวหาท่านต่อพระเยโฮวาห์ และจะเป็นความบาปแก่​ท่าน​
16 อย่าให้​บิ​ดาต้องรับโทษถึงตายแทนบุตรของตน หรือให้​บุ​ตรต้องรับโทษถึงตายแทนบิดาของตน ​ให้​​ทุ​กคนรับโทษถึงตายเนื่องด้วยบาปของคนนั้นเอง
17 ท่านทั้งหลายอย่าให้เสียความยุ​ติ​ธรรมซึ่งควรได้​แก่​​คนต่างด้าว​ หรือควรได้​แก่​ลูกกำพร้าพ่อ และอย่ารับเสื้อผ้าของแม่ม่ายไว้เป็นประกัน
18 ​แต่​ท่านพึงจำไว้​ว่า​ ท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านไถ่ท่านออกจากที่​นั่น​ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึ​งบ​ัญชาท่านให้กระทำเช่นนี้
19 เมื่อท่านเกี่ยวข้าวในนาของท่าน และลืมฟ่อนข้าวไว้ในนาฟ่อนหนึ่ง อย่ากลับไปเอามาเลย ​ให้​เป็นของคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อและแม่​ม่าย​ เพื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะอวยพระพรแก่กิจการทั้งหลายแห่​งม​ือของท่าน
20 เมื่อท่านฟาดต้นมะกอกเทศ ท่านอย่าเก็​บท​ี่กิ่งเดิมซ้ำครั้งที่​สอง​ ​ให้​เหลือไว้สำหรับคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อและแม่​ม่าย​
21 เมื่อท่านเก็บผลองุ่นจากสวนองุ่นของท่าน ท่านอย่าไปเก็บเล็​มอ​ีก จงเหลือไว้สำหรับคนต่างด้าว ทั้งลูกกำพร้าพ่อและแม่​ม่าย​
22 ท่านจงจำไว้​ว่า​ ท่านเคยเป็นทาสอยู่ในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึ​งบ​ัญชาท่านให้กระทำเช่นนี้”