We Love God!

God: "I looked for someone to take a stand for me, and stand in the gap" (Ezekiel 22:30)

What the preacher is in the pulpit, the same the Christian householder is in his house (Lewis Bayly).
Other Authors

It seems fair to ask, “God, do You really expect less of me – who has your Holy Spirit within and lives in the wealthiest society in human history – than You demanded of the poorest Israelite?”… The tithe is God's historical method to get us on the path of giving. In that sense, it can serve as a gateway to the joy of grace giving. It is unhealthy to view tithing as a place to stop, but it can be a good place to start… Tithing isn't the ceiling of giving; it's the floor. It's not the finish line of giving; it's just the starting blocks… True, some would be sacrificing more by giving 5% of their income than others would be by tithing or even giving 50 or 90%. Certainly the affluent should never “check off the box,” as if giving 10% automatically fulfills their obligation. The 90% belongs to God, too. He doesn't look at just what we give. He also looks at what we keep… When people tell me they can't afford to tithe, I ask them, “If your income was reduced by 10% would you die?” They say, “No.” And I say, “Then you've admitted that you can afford to tithe. It's just that you don't want to”… I have no problem with people who say “we're not under the tithe,” just as long as they're not using that as justification for giving less. But in my mind the current giving statistics among Christians clearly indicate most of us need a jump-start. If you find a gateway to giving that's better than the tithe, wonderful. But if not, why not start where God started His First Covenant children?
Randy Alcorn

FREE Online Modern Greek Bible. Psalms Chapter 145:1-21.

Main Index: Modern Greek Bible

 

Psalms 145

[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
[50]
[51]
[52]
[53]
[54]
[55]
[56]
[57]
[58]
[59]
[60]
[61]
[62]
[63]
[64]
[65]
[66]
[67]
[68]
[69]
[70]
[71]
[72]
[73]
[74]
[75]
[76]
[77]
[78]
[79]
[80]
[81]
[82]
[83]
[84]
[85]
[86]
[87]
[88]
[89]
[90]
[91]
[92]
[93]
[94]
[95]
[96]
[97]
[98]
[99]
[100]
[101]
[102]
[103]
[104]
[105]
[106]
[107]
[108]
[109]
[110]
[111]
[112]
[113]
[114]
[115]
[116]
[117]
[118]
[119]
[120]
[121]
[122]
[123]
[124]
[125]
[126]
[127]
[128]
[129]
[130]
[131]
[132]
[133]
[134]
[135]
[136]
[137]
[138]
[139]
[140]
[141]
[142]
[143]
[144]
[145]
[146]
[147]
[148]
[149]
[150]

PS 145:1 [] <<Αινεσις του Δαβιδ.>> Θελω σε υψονει, Θεε μου, βασιλευ· και θελω ευλογει το ονομα σου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα.

PS 145:2 Καθ’ εκαστην ημεραν θελω σε ευλογει· και θελω αινει το ονομα σου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα.

PS 145:3 Μεγας ο Κυριος και αξιυμνητος σφοδρα· και η μεγαλωσυνη αυτου ανεξιχνιαστος.

PS 145:4 Γενεα εις γενεαν θελει επαινει τα εργα σου, και τα μεγαλεια σου θελουσι διηγεισθαι.

PS 145:5 Θελω λαλει περι της ενδοξου μεγαλοπρεπειας της μεγαλειοτητος σου και περι των θαυμαστων εργων σου·

PS 145:6 και θελουσι λεγει την δυναμιν των φοβερων σου κατορθωματων, και θελω διηγεισθαι την μεγαλωσυνην σου·

PS 145:7 Θελουσι διαδιδει την μνημην του πληθους της αγαθοτητος σου, και θελουσιν αλαλαξει την δικαιοσυνην σου.

PS 145:8 Ελεημων και οικτιρμων ο Κυριος· μακροθυμος και πολυελεος.

PS 145:9 Αγαθος ο Κυριος προς παντας· και οι οικτιρμοι αυτου επι παντα τα ποιηματα αυτου.

PS 145:10 [] Παντα τα ποιηματα σου, Κυριε, θελουσι σε αινει· και οι οσιοι σου θελουσι σε ευλογει.

PS 145:11 Την δοξαν της βασιλειας σου θελουσι κηρυττει και θελουσι διηγεισθαι το μεγαλειον σου·

PS 145:12 δια να γνωστοποιησωσιν εις τους υιους των ανθρωπων τα μεγαλεια αυτου, και την δοξαν της μεγαλοπρεπειας της βασιλειας αυτου.

PS 145:13 Η βασιλεια σου βασιλεια παντων των αιωνων, και η δεσποτεια σου εν παση γενεα και γενεα.

PS 145:14 Ο Κυριος υποστηριζει παντας τους πιπτοντας και ανορθοι παντας τους κεκυρτωμενους.

PS 145:15 Οι οφθαλμοι παντων αποβλεπουσι προς σε· και συ διδεις εις αυτους την τροφην αυτων εν καιρω.

PS 145:16 Ανοιγεις την χειρα σου και χορταινεις την επιθυμιαν παντος ζωντος.

PS 145:17 Δικαιος ο Κυριος εν πασαις ταις οδοις αυτου και αγαθος εν πασι τοις εργοις αυτου.

PS 145:18 Ο Κυριος ειναι πλησιον παντων των επικαλουμενων αυτον· παντων των επικαλουμενων αυτον εν αληθεια.

PS 145:19 Εκπληροι την επιθυμιαν των φοβουμενων αυτον, και της κραυγης αυτων εισακουει και σωζει αυτους.

PS 145:20 Ο Κυριος φυλαττει παντας τους αγαπωντας αυτον· θελει δε εξολοθρευσει παντας τους ασεβεις.

PS 145:21 Το στομα μου θελει λαλει την αινεσιν του Κυριου· και πασα σαρξ ας ευλογη το ονομα το αγιον αυτου εις τον αιωνα και εις τον αιωνα.