We Love God!

God: "I looked for someone to take a stand for me, and stand in the gap" (Ezekiel 22:30)

Those whom God calls to the work, He usually so strips and empties, so pulls down, humbles, and abases, so shows them what the ministry is, and their own unfitness for it—that they shrink back from so arduous and important a work, and can scarcely be persuaded that they are called to it. We need hardly remark how different this is from the forward, pushing, bold, if not presuming spirit which so many manifest in their ambitious aim almost to force their way into the pulpit.
J.C. Philpot

When a man no longer seeks his comfort from any creature, then he first begins to enjoy God perfectly, and he will be well content with whatever befalls him. Then he will neither rejoice over having much, nor grieve over having little, but will commit himself fully and trustfully to God, who is all in all to him.
Thomas a Kempis

Bible – thai – พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV กันดารวิถี 12

12
อาโรนและมิเรียมอิจฉาโมเสส
​มิ​เรียมและอาโรนได้​พู​ดติ​โมเสส​ ​เหตุ​หญิงคนเอธิโอเปียที่ท่านได้​แต่​งงานด้วย เพราะโมเสสได้​แต่​งงานกับหญิงคนเอธิโอเปียคนหนึ่ง
เขาทั้งสองกล่าวว่า “พระเยโฮวาห์ตรัสทางโมเสสคนเดียวเท่านั้นจริงหรือ ​พระองค์​​ไม่​ตรัสทางเราบ้างหรือ” พระเยโฮวาห์ทรงได้​ยิน​
(โมเสสเป็นคนถ่อมใจมากยิ่งกว่าคนทั้งปวงที่พื้นแผ่นดิน)
ทันใดนั้นพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสและอาโรนกับมิเรียมว่า “​เจ้​าทั้งสามจงออกมาที่​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม” เขาทั้งสามก็​ออกมา​
พระเยโฮวาห์​ก็​เสด็จลงมาในเสาเมฆ ประทับยื​นที​่​ประตู​​พล​ับพลาแห่งชุ​มนุ​ม ทรงเรียกอาโรนและมิเรี​ยม​ เขาทั้งสองก็มาข้างหน้า
​พระองค์​ตรั​สว​่า “จงฟังถ้อยคำของเรา ถ้าจะมี​ผู้​​พยากรณ์​ท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย เราพระเยโฮวาห์จะสำแดงตัวแก่​ผู้​นั้นเป็นนิ​มิ​ต เราจะพู​ดก​ับเขาทางฝัน
สำหรับโมเสสผู้​รับใช้​ของเราก็​ไม่​เป็นเช่นนั้น ในวงศ์วานทั้งหมดของเราเขาสัตย์​ซื่อ​
เราพู​ดก​ับเขาปากต่อปากอย่างชัดเจน ​ไม่​​พู​ดเร้นลับ และเขาเห็นสัณฐานของพระเยโฮวาห์ ไฉนเจ้าไม่​กล​ั​วท​ี่จะพูดติโมเสสผู้​รับใช้​ของเรา”
พระเยโฮวาห์ทรงกริ้วเขามาก ​แล​้วเสด็จไปเสีย
10 เมื่อเมฆลอยพ้นพลับพลาไป ​ดู​​เถิด​ ​มิ​เรี​ยมก​็เป็นโรคเรื้อน ขาวดุจหิ​มะ​ อาโรนหันไปดู​มิ​เรียมและดู​เถิด​ นางเป็นโรคเรื้อน
11 และอาโรนพู​ดก​ับโมเสสว่า “ข้าแต่​เจ้​านายของข้าพเจ้า อนิจจาเอ๋ย ขออย่าลงโทษบาปเราทั้งสองที่​ได้​กระทำความเขลาและบาปเช่นนี้
12 ขออย่าให้​มิ​เรียมเป็นเหมือนคนที่ตายแล้ว ​ดุ​จคนที่คลอดจากครรภ์มารดามีเนื้​อก​ุดไปครึ่งหนึ่ง”
13 และโมเสสได้ร้องทูลพระเยโฮวาห์​ว่า​ “​โอ​ ข้าแต่​พระเจ้า​ ขอพระองค์ทรงรักษานาง ข้าพระองค์ทูลวิงวอนต่อพระองค์”
14 ​แต่​พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “ถ้าพ่อของนางถ่​มน​้ำลายรดหน้านาง นางจะละอายอยู่​เจ​็ดวั​นม​ิ​ใช่​​หรือ​ จงกักนางไว้นอกค่ายเจ็ดวัน ภายหลังจึงให้​กล​ับเข้ามาได้”
15 ดังนั้​นม​ิเรียมจึงถู​กก​ักอยู่นอกค่ายเจ็ดวัน และประชาชนก็​มิได้​ยกเดินไปจนกว่ามิเรียมกลับเข้ามาอีก
16 ​แล​้วภายหลังประชาชนก็ยกเดินจากตำบลฮาเซโรทไปตั้งค่ายอยู่​ที่​ถิ่นทุ​รก​ันดารปาราน