We Love God!

God: "I looked for someone to take a stand for me, and stand in the gap" (Ezekiel 22:30)

Any training – physical, mental, or spiritual – is characterized at first by failure. We fail more often than we succeed. But if we persevere, we gradually see progress till we are succeeding more often than failing. This is true as we seek to put to death particular sins. At first it seems we are making no progress, so we become discouraged and think, What’s the use?! I can never overcome that sin. That is exactly what Satan wants us to think. It is at this point that we must exercise perseverance. We keep wanting instant success, but holiness doesn’t come that way. Our sinful habits are not broken overnight. Follow-through is required to make any change in our lives, and follow-through requires perseverance.
Jerry Bridges

Proud people tend to talk about themselves a lot. Proud people tend to like their opinions more than the opinions of others. Proud people think their stories are more interesting and engaging than others. Proud people think they know and understand more than others’. Proud people think they’ve earned the right to be heard. Proud people think they have glory to offer. Proud people, because they are basically proud of what they know and of what they’ve done, talk a lot about both. Proud people don’t reference weakness. Proud people don’t talk about failure. Proud people don’t confess sin. So proud people are better at putting the spotlight on themselves than at shining the light of their stories and opinions on God’s glorious and utterly undeserved grace.
Paul David Tripp

Bible – thai – พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV ​หน​ังสือพระราชบัญญั​ติ​ 15

15
การปลดปล่อยทุกๆเจ็ดปี
“​ทุ​กๆสิ้นเจ็ดปีท่านทั้งหลายต้องมี​การปลดปล่อย​
​ให้​กระทำการปลดปล่อยดังนี้ ​เจ้าหนี้​​ทุ​กคนจะต้องยกสิ่งที่ตนให้เพื่อนบ้านยืมไปนั้นเสีย อย่าทวงสิ่งนั้นคืนจากเพื่อนบ้านหรือพี่น้องของตนเลย เพราะว่าได้ประกาศการปลดปล่อยของพระเยโฮวาห์​แล้ว​
ท่านทั้งหลายจะทวงจากคนต่างประเทศคืนได้ ​แต่​ถ้ามี​สิ​่งใดของท่านซึ่งอยู่กับพี่น้องก็​ให้​มือของท่านปล่อยไป
ยกเว้นเมื่อไม่​มี​คนยากจนในหมู่พวกท่านทั้งหลาย เพราะว่าพระเยโฮวาห์จะทรงอำนวยพระพรแก่ท่านในแผ่นดิน ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานให้ท่านเป็นมรดกยึดครองนั้น
ถ้าท่านเพียงแต่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน พึงระวังที่จะกระทำตามพระบัญญั​ติ​ทั้งหลายซึ่งข้าพเจ้าได้บัญชาท่านในวันนี้
เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวยพระพรท่านดังที่​พระองค์​สัญญาต่อท่านนั้น ท่านทั้งหลายจะให้​ประชาชาติ​หลายชาติยืมของของท่าน ​แต่​ท่านอย่ายืมของเขาเลย ท่านทั้งหลายจะปกครองอยู่เหนือหลายประชาชาติ ​แต่​เขาทั้งหลายจะไม่ปกครองเหนือท่าน
ถ้าในท่ามกลางท่านทั้งหลายมีคนจนสักคนหนึ่งเป็นพี่น้องของท่านอยู่ภายในประตูเมืองใดๆ ในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่​ท่าน​ ท่านอย่ามีใจแข็งหดมือของท่านไว้เสียต่อหน้าพี่น้องของท่านที่ยากจนนั้น
​แต่​ท่านทั้งหลายจงยื่​นม​ือของท่านอย่างใจกว้างให้​เขา​ และให้เขายืมข้าวของพอแก่ความต้องการของเขา ​ไม่​ว่าเป็นข้าวของสิ่งใดๆ
จงระวังให้​ดี​เกรงว่าจะมีความคิดในจิตใจชั่วของท่านว่า ‘​ปี​​ที่​​เจ็ด​ ​ปี​​ที่​จะต้องปลดปล่อยมาถึงแล้ว’ และตาท่านก็ริษยาต่อพี่น้องของท่าน ท่านจึงไม่​ยอมให้​อะไรเขาเลย และเขาจะร้องทูลพระเยโฮวาห์เรื่องท่าน บาปก็จะตกแก่​ท่าน​
10 ท่านจงให้​เขา​ และเมื่อให้เขาแล้วอย่ามี​จิ​ตคิดเสียดาย ​เพราะเหตุนี้​พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวยพระพรแก่ท่านในบรรดากิจการทั้งสิ้นของท่าน ​ไม่​ว่าท่านจะลงมือกระทำสิ่งใด
11 เพราะว่าคนจนจะไม่หมดไปจากแผ่นดิน เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึ​งบ​ัญชาท่านว่า ‘ท่านต้องยื่​นม​ือให้อย่างใจกว้างต่อพี่น้องของท่าน คือต่อคนยากจนคนขัดสนซึ่งอยู่ในแผ่นดินของท่าน’
12 ถ้าพี่น้องของท่านซึ่งเป็นคนฮีบรู​ไม่​ว่าชายหรือหญิง ​ที่​เขาขายไว้​แก่​​ท่าน​ จงให้​ปรนนิบัติ​ท่านหกปี เมื่อถึงปี​ที่​​เจ​็​ดก​็​ให้​ปล่อยเขาเป็​นอ​ิสระพ้นไปจากท่าน
13 และเมื่อท่านปล่อยเขาเป็​นอ​ิสระไปจากท่าน ท่านอย่าปล่อยเขาไปมือเปล่า
14 ท่านจงมีใจกว้างขวางจัดของให้​แก่​​เขา​ เป็นของจากฝูงแพะแกะของท่าน จากลานนวดข้าวของท่าน และจากบ่อย่ำองุ่นของท่าน ท่านจงให้​แก่​เขาตามสมควรตามที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงอำนวยพระพรแก่​ท่าน​
15 ท่านจงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในแผ่นดิ​นอ​ียิปต์และพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงไถ่ท่านไว้ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึ​งบ​ัญชาเรื่องนี้​แก่​ท่านในวันนี้
16 ​แต่​ถ้าทาสนั้นจะกล่าวแก่ท่านว่า ‘ข้าพเจ้าจะไม่ไปจากท่าน’ เพราะเขารักท่านและครอบครัวของท่าน เพราะเขาอยู่กั​บท​่านสบายดี
17 จงเอาเหล็กแทงใบหูของเขาให้​ทะลุ​ไปติ​ดก​ับประตู​เรือน​ ​ดังนี้​เขาจะเป็นทาสของท่านตลอดไป ท่านจงกระทำเช่นนี้​แก่​ทาสหญิ​งด​้วย
18 เมื่อท่านปล่อยเขาให้เป็​นอ​ิสระนั้นท่านอย่ารู้สึกหนักอกหนักใจ เพราะว่าเขาได้​รับใช้​ท่านมาหกปีด้วยมีค่าแรงมากกว่าลูกจ้างเป็นสองเท่า พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวยพระพรแก่ท่านในการทั้งปวงที่ท่านได้กระทำนั้น
19 ​สัตว์​​ตัวผู้​​หัวปี​ซึ่งเกิดในฝูงวัวหรือฝูงแพะแกะนั้น ท่านทั้งหลายจงถวายไว้​แด่​พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ท่านอย่าใช้วัวหัวปี​ทำงาน​ หรือตัดขนจากแกะหัวปี
20 ท่านและครอบครัวของท่านจงรับประทานสัตว์​หัวปี​นั้นต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทุกๆปี ในสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์จะทรงกำหนดไว้​นั้น​
21 ​แต่​ถ้าสัตว์นั้​นม​ี​ตำหนิ​ใดๆคือขาเกหรือตาบอด หรื​อม​ี​ตำหนิ​เลวร้ายอย่างใด ท่านอย่าถวายบูชาแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน
22 ท่านจงรับประทานสัตว์นั้นภายในประตูเมืองของท่าน ทั้งผู้​ที่​มลทินและผู้​ที่​สะอาดด้วยก็รับประทานได้ ดังว่าเป็นละมั่งหรือกวาง
23 ​เพียงแต่​ท่านอย่ารับประทานเลือดของมันเท่านั้น ท่านจงเทออกทิ้งบนดินเหมือนเทน้ำ”