We Love God!

God: "I looked for someone to take a stand for me, and stand in the gap" (Ezekiel 22:30)

A home full of grace is also full of truth, because grace doesn’t make people less holy; it makes them more holy. Grace doesn’t make people despise or neglect truth; it makes them love and follow truth. Far from a free pass to sin, grace is a supernatural empowerment not to sin (Titus 2:11-12). Grace raises the bar, but it also enables us to joyfully jump over that bar. Any concept of grace that leaves us – or our children – thinking that truth is unimportant is not biblical grace.
Randy Alcorn

The world defines peace as the sense of calm, tranquility, quietness, contentment, and well-being that comes when everything is going well. But that definition, frankly, is shallow. A calm, tranquil feeling can be produced by lies, self-deception, unexpected good fortune, the absence of conflict and trouble, biofeedback, drugs, alcohol, even a good night’s sleep. Such peace is fleeting and easily destroyed. It can be shattered by the arrival of conflict and trouble, as well as by failure, doubt, fear, bitterness, anger, pride, difficulty, guilt, regret, sorrow, anxiety over circumstances beyond one’s control, being disappointed or mislead by others, making bad decisions – in short, by any perceived threat to one’s security.
John MacArthur

Latin Vulgate Job Chapter 21:1-34.

Index: Latin Vulgate

 

Job 21

[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]

21:1 respondens autem Iob dixit

21:2 audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam

21:3 sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete

21:4 numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari

21:5 adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro

21:6 et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor

21:7 quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis

21:8 semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum

21:9 domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos

21:10 bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo

21:11 egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus

21:12 tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi

21:13 ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt

21:14 qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus

21:15 quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum

21:16 verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me

21:17 quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui

21:18 erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit

21:19 Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet

21:20 videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet

21:21 quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur

21:22 numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat

21:23 iste moritur robustus et sanus dives et felix

21:24 viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur

21:25 alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus

21:26 et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos

21:27 certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas

21:28 dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum

21:29 interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis

21:30 quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur

21:31 quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi

21:32 ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit

21:33 dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles

21:34 quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati