Main Index: Serbian Bible

Genesis 22

[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
[50]

GEN 22:1 Posle toga htede Bog okušati Avrama, pa mu reèe: Avrame! A on odgovori: Evo me.
GEN 22:2 I reèe mu Bog: Uzmi sada sina svog, jedinca svog milog, Isaka, pa idi u zemlju Moriju, i spali ga na žrtvu tamo na brdu gde æu ti kazati.
GEN 22:3 I sutradan rano ustavši Avram osamari magarca svog, i uze sa sobom dva momka i Isaka sina svog; i nacepavši drva za žrtvu podiže se i podje na mesto koje mu kaza Bog.
GEN 22:4 Treæi dan podigavši oèi svoje Avram ugleda mesto iz daleka.
GEN 22:5 I reèe Avram momcima svojim: Ostanite vi ovde s magarcem, a ja i dete idemo onamo, pa kad se pomolimo Bogu, vratiæemo se k vama.
GEN 22:6 I uzevši Avram drva za žrtvu naprti Isaku sinu svom, a sam uze u svoje ruke ognja i nož; pa otidoše obojica zajedno.
GEN 22:7 Tada reèe Isak Avramu ocu svom: Oèe! A on reèe: Šta je, sine! I reèe Isak: Eto ognja i drva, a gde je jagnje za žrtvu?
GEN 22:8 A Avram odgovori: Bog æe se, sinko, postarati za jagnje sebi na žrtvu. I idjahu obojica zajedno.
GEN 22:9 A kad dodjoše na mesto koje mu Bog kaza, Avram naèini onde žrtvenik, i metnu drva na nj, i svezavši Isaka sina svog metnu ga na žrtvenik vrh drva;
GEN 22:10 I izmahnu Avram rukom svojom i uze nož da zakolje sina svog.
GEN 22:11 Ali andjeo Gospodnji viknu ga s neba, i reèe: Avrame! Avrame! A on reèe: Evo me.
GEN 22:12 A andjeo reèe: Ne diži ruku svoju na dete, i ne èini mu ništa; jer sada poznah da se bojiš Boga, kad nisi požalio sina svog, jedinca svog, mene radi.
GEN 22:13 I Avram podigavši oèi svoje pogleda; i gle, ovan iza njega zapleo se u èesti rogovima; i otišavši Avram uze ovna i spali ga na žrtvu mesto sina svog.
GEN 22:14 I nazva Avram ono mesto Gospod æe se postarati. Zato se i danas kaže: Na brdu, gde æe se Gospod postarati.
GEN 22:15 I andjeo Gospodnji opet viknu s neba Avrama.
GEN 22:16 I reèe: Sobom se zakleh, veli Gospod: kad si tako uèinio, i nisi požalio sina svog, jedinca svog,
GEN 22:17 Zaista æu te blagosloviti i seme tvoje veoma umnožiti, da ga bude kao zvezda na nebu i kao peska na bregu morskom; i naslediæe seme tvoje vrata neprijatelja svojih;
GEN 22:18 I blagosloviæe se u semenu tvom svi narodi na zemlji, kad si poslušao glas moj.
GEN 22:19 Tada se Avram vrati k momcima svojim, te se digoše, i otidoše zajedno u Virsaveju, jer Avram živeše u Virsaveji.
GEN 22:20 Posle toga javiše Avramu govoreæi: Gle, i Melha rodi sinove bratu tvom Nahoru:
GEN 22:21 Uza prvenca i Vuza brata mu, i Kamuila, oca Aramovog,
GEN 22:22 I Hazada i Azava i Faldesa i Jeldafa i Vatuila.
GEN 22:23 A Vatuilo rodi Reveku. Osam ih rodi Melha Nahoru bratu Avramovom.
GEN 22:24 I inoèa njegova, po imenu Revma, rodi i ona Taveka i Gama i Tohosa i Moha.