Index: Afrikaans

 

Job 16

[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]

16:1 Maar Job het geantwoord en gesê:

16:2 Dergelike dinge het ek al baie gehoor: treurige vertroosters is julle almal.

16:3 Kom daar nou ‘n einde aan winderige woorde? Of wat prikkel jou dat jy antwoord?

16:4 Ek sou ook kon spreek soos julle as julle siel in die plek van my siel was; ek sou woorde aanmekaar kon koppel teen julle en my hoof oor julle skud;

16:5 ek sou julle kon versterk met my mond, en die troos van my lippe sou versagting aanbring!

16:6 As ek sou spreek, my smart word nie versag nie; en as ek ophou–watter verligting bring dit my?

16:7 Maar nou het Hy my uitgeput; U het my hele huishouding verwoes.

16:8 En U het my gegryp–‘n getuie het dit teen my geword; en my siekte staan teen my op, dit getuig openlik teen my.

16:9 Sy toorn het verskeur en my as vyand behandel; Hy het teen my gekners met sy tande; as my teëstander kyk Hy my met skerp oë aan.

16:10 Hulle het hul mond teen my oopgespalk; smadelik het hulle my op die kakebeen geslaan; soos een man versamel hulle hul teen my.

16:11 God gee my oor aan slegte mense en werp my in die hande van die goddelose.

16:12 Ek het rustig gelewe; toe het Hy my verbrysel en my aan die nek gegryp en my verpletter; en Hy het my vir Hom as teiken opgestel.

16:13 Sy pyle gons om my heen; Hy splits my niere sonder verskoning; Hy werp my gal op die grond uit.

16:14 Bres op bres breek Hy in my; Hy loop my storm soos ‘n held.

16:15 ‘n Roukleed het ek oor my vel vasgewerk en my horing in die stof gesteek.

16:16 My gesig het rooi geword van geween, en oor my ooglede is daar ‘n doodskaduwee;

16:17 alhoewel daar geen gewelddaad in my hande is nie en my gebed rein is.

16:18 o Aarde, moenie my bloed bedek nie, en laat daar geen rusplek vir my geroep wees nie.

16:19 Selfs nou, kyk, in die hemel is my Getuie; en Hy wat saam met my getuig, is in die hoogtes.

16:20 My vriende spot met my; uit my oog drup trane tot God–

16:21 dat Hy kan pleit vir ‘n man by God en as Menseseun vir sy naaste.

16:22 Want maar min jare kom–dan bewandel ek ‘n pad waarlangs ek nie terugkeer nie.