Index: Afrikaans

Psalms 105

[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
[6]
[7]
[8]
[9]
[10]
[11]
[12]
[13]
[14]
[15]
[16]
[17]
[18]
[19]
[20]
[21]
[22]
[23]
[24]
[25]
[26]
[27]
[28]
[29]
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
[50]
[51]
[52]
[53]
[54]
[55]
[56]
[57]
[58]
[59]
[60]
[61]
[62]
[63]
[64]
[65]
[66]
[67]
[68]
[69]
[70]
[71]
[72]
[73]
[74]
[75]
[76]
[77]
[78]
[79]
[80]
[81]
[82]
[83]
[84]
[85]
[86]
[87]
[88]
[89]
[90]
[91]
[92]
[93]
[94]
[95]
[96]
[97]
[98]
[99]
[100]
[101]
[102]
[103]
[104]
[105]
[106]
[107]
[108]
[109]
[110]
[111]
[112]
[113]
[114]
[115]
[116]
[117]
[118]
[119]
[120]
[121]
[122]
[123]
[124]
[125]
[126]
[127]
[128]
[129]
[130]
[131]
[132]
[133]
[134]
[135]
[136]
[137]
[138]
[139]
[140]
[141]
[142]
[143]
[144]
[145]
[146]
[147]
[148]
[149]
[150]

105:1 Loof die HERE, roep sy Naam aan, maak onder die volke sy dade bekend.

105:2 Sing, psalmsing tot sy eer, spreek van al sy wonders.

105:3 Beroem julle in sy heilige Naam; laat die hart van die wat die HERE soek, bly wees.

105:4 Vra na die HERE en sy sterkte; soek sy aangesig altyddeur.

105:5 Dink aan sy wonders wat Hy gedoen het, aan sy wondertekens en die oordele van sy mond,

105:6 o nageslag van Abraham, sy kneg, o kinders van Jakob, sy uitverkorenes!

105:7 Hy, die HERE, is onse God; oor die hele aarde is sy oordele.

105:8 Hy dink vir ewig aan sy verbond, aan die woord wat Hy ingestel het vir duisend geslagte-

105:9 die verbond wat Hy met Abraham gesluit het, en sy eed aan Isak;

105:10 wat Hy ook vir Jakob as insetting bekragtig het, vir Israel as ‘n ewige verbond,

105:11 met die woorde: Ek sal aan jou die land Kanaän gee, julle aangewese erfdeel.

105:12 Toe hulle min mense was, min en vreemdelinge daarin,

105:13 en hulle getrek het van nasie tot nasie, van die een koninkryk na die ander volk,

105:14 het Hy geen mens toegelaat om hulle te verdruk nie; ook het Hy konings om hulle ontwil gestraf en gesê:

105:15 Raak my gesalfdes nie aan en doen my profete geen kwaad nie.

105:16 En Hy het ‘n hongersnood oor die land geroep: elke staf van brood het Hy verbreek.

105:17 Hy het ‘n man voor hulle uit gestuur: Josef is as slaaf verkoop.

105:18 Hulle het sy voete in boeie geknel, hy self het in die ysters gekom,

105:19 tot op die tyd dat sy woord uitgekom het, die woord van die HERE hom beproef verklaar het.

105:20 Die koning het gestuur en hom losgemaak, die heerser van die volke, en hom losgelaat.

105:21 Hy het hom aangestel as heer oor sy huis en as heerser oor al sy goed;

105:22 om sy vorste te bind na sy begeerte, en aan sy oudstes moes hy wysheid leer.

105:23 Toe het Israel na Egipte gekom, en Jakob het as vreemdeling vertoef in die land van Gam.

105:24 En Hy het sy volk baie vrugbaar gemaak en dit meer versterk as sy teëstanders.

105:25 Hy het hulle hart verander, om sy volk te haat, om listig teen sy knegte te handel.

105:26 Hy het Moses, sy kneg, gestuur en Aäron wat Hy uitgekies het.

105:27 Dié het onder hulle sy aangekondigde tekens gedoen en wonders in die land van Gam.

105:28 Hy het duisternis gestuur en dit donker gemaak; en hulle was teen sy woorde nie wederstrewig nie.

105:29 Hy het hulle waters verander in bloed en hulle visse laat sterwe.

105:30 Hulle land het gewemel van paddas, in die kamers van hulle konings.

105:31 Hy het gespreek, en daar het steekvlieë gekom, muskiete in hulle hele grondgebied.

105:32 Hy het hulle reëns hael gemaak, vuurvlamme in hulle land.

105:33 En Hy het hulle wingerdstok en hulle vyeboom geslaan en die bome van hulle grondgebied verbreek.

105:34 Hy het gespreek, en daar het sprinkane gekom en voetgangers sonder getal,

105:35 wat al die plante in hulle land opgeëet het, ja, opgeëet het die vrugte van hulle grond.

105:36 Hy het ook al die eersgeborenes in hulle land getref, die eerstelinge van al hulle krag.

105:37 Toe het Hy hulle laat uitgaan met silwer en goud, en onder sy stamme was daar niemand wat struikel nie.

105:38 Egipte was bly toe hulle uittrek, want vrees vir hulle het op hulle geval.

105:39 Hy het ‘n wolk uitgebrei as bedekking en vuur om die nag te verlig.

105:40 Hulle het gebid: toe laat Hy kwartels kom; en Hy het hulle versadig met hemelbrood.

105:41 Hy het ‘n rots oopgemaak, en waters het gevloei; dit het geloop deur die dor plekke- ‘n rivier!

105:42 Want Hy het gedink aan sy heilige woord, aan Abraham, sy kneg.

105:43 En Hy het sy volk laat uitgaan met vreugde, sy uitverkorenes met gejubel.

105:44 En Hy het aan hulle die lande van die heidene gegee, en wat deur volke met moeite verwerf is, het hulle in besit geneem,

105:45 dat hulle sy insettinge kan onderhou en sy wette bewaar. Halleluja!